แปลไทย - 「春はどこから来るのか？」 (ฤดูใบไม้ผลิมาจากไหน)

เพลง「春はどこから来るのか？」 (ฤดูใบไม้ผลิมาจากไหน) เป็นเพลงเซมบัตสึในซิงเกิ้ลที่ 3 ของ NGT48...
เพลงนี้ถือเป็นเพลงสุดท้ายที่กัปตันวง NGT48 Kitahara Rie (北原里英) จะได้มีส่วนร่วมในชื่อของ  NGT48 ก่อนจบการศึกษาออกไป โดยเพลงนี้เป็นเพลงที่ Akimoto Yasushi (秋元 康) แต่งให้กับ Kitahara Rie ซึ่งได้ประกาศจบการศึกษาในงานคอนเสิร์ตครบรอบ 2 ปีของ NGT48 เมื่อวันที่ 21 สิงหาคม ค.ศ. 2017 โดยระบุว่าจะจบการศึกษาในช่วงฤดูใบไม้ผลิของปี ค.ศ. 2018 นั่นจึงเป็นเพลงที่มีความหมายถึงความทรงจำดี ๆ ที่มีก่อนที่ฤดูใบไม้ผลิจะมาเยือนถึง...

ซิงเกิ้ลนี้ออกวางจำหน่ายวันที่ 11 เมษายน ค.ศ. 2018 (พุธ)
เนื้อเพลงต้นฉบับ: https://ilyricsbuzz.com/2018/02/ngt48-haru-wa-doko-kara-kuru-no-ka.html

เนื้อเพลงภาษาญี่ปุ่น	เนื้อเพลงโรมันจิ	คำแปลภาษาไทย
風が止んでしまった日は 何故か走りたくなるんだ 僕がどこかへ走らなきゃ 地球が回らなくならよ 後者の窓に反射した 空の雲は止まってる 自分の方が動かなきゃ 欲しいものは手に入らない 君はずっと変わらないまま クラスメイトの1人で 仲悪くなんてないけど そんなに親しいわけでもない 誰にも相談できずに 遠くから思ってるのに 1年すぎても全然 僕達の距離は埋まらない 何か聞こえないか 恋の足音が Oh yeah Oh yeah 春はどこから来るのだろう だってねえ不思議じゃないか 木枯らしに凍えてたのに ある日突然気づくんだ 通学路の桜の木が いくつか芽吹いていることに そういう感じでやってこないかな 僕たちの春 風はやがて吹き始めて なにか思い出したように 裏の団地のベランダで 洗濯物も揺れてる 地球は回っているから 季節はまた巡るだろう 君を何度も好きになって 何度も切なくなるんだ 言葉にしないよ 胸にしまっておく Oh yeah Oh yeah 春はいつごろ来るのだろう 出来るなら知っておきたいよ なんにも気づかないなんて もったいないかもしれないし そうずっと待ってるだけじゃ 緊張しすぎてしまうよ 迎えに行って僕が連れてこようか 遅すぎる春 制服の肩に 桜の花びらが乗っていた僕 そっと 指でつまみ 君にあげた 春がどこからやってくるか ついに見つけたよ 恋はどう始まるのだろう いつの間に好きになってる どういうきっかけかなんて いつだって覚えていないし 少しずつ惹かれてく途中 ちゃんと見ていたかったのに 見上げた桜はいつも満開だよ 気づいたら 春はいつごろ来るのだろう 出来るなら知っておきたいよ なんにも気づかないなんて もったいないかもしれないし そうずっと待ってるだけじゃ 緊張しすぎてしまうよ 迎えに行って僕が連れてこようか 遅すぎる春 春一番だ	kaze ga yande shimatta hi wa naze ka hashiritakunarun da boku ga doko ka e hashiranakya chikyū ga mawaranakunara yo kōsha no mado ni hansha shita sora no kumo wa tomatteru jibun no hō ga ugokanakya hoshī mono wa te ni hairanai kimi wa zutto kawaranai mama kurasumeito no1-nin de naka waruku nantenai kedo sonna ni shitashī wake de mo nai dare ni mo sōdan dekizu ni tōku kara omotteru no ni 1 nen sugite mo zenzen boku-tachi no kyori wa umaranai nan ka kikoenai ka koi no ashioto ga Oh yeah Oh yeah haru wa doko kara kuru no darō da tte ne e fushigi ja nai ka kogarashi ni kogoeteta no ni aru hi totsuzen kizuku n da tsūgaku-ro no sakura no ki ga iku-tsu ka mebuite iru koto ni sō yū kanji de yatte konai ka na boku-tachi no haru kaze wa yagate fukihajimete nani ka omoidashita yō ni ura no danchi no beranda de sentaku mono mo yureteru chikyū wa mawatte iru kara kisetsu wa mata megurudarō kimi o nan do mo suki ni natte nan do mo setsunaku naru n da kotoba ni shinai yo mune ni shimatte oku Oh yeah Oh yeah haru wa itsugoro kuru no darō dekirunarashitte okitai yo nanni mo kizukanai nante mottai nai ka mo shirenai shi sō zutto matteru dake ja kinchō shisugite shimau yo mukae ni itte boku ga tsurete koyō ka oso sugiru haru seifuku no kata ni sakura no hanabira ga notte ita boku sotto yubi de tsumami-kun ni ageta haru ga doko kara yatte kuru ka tsuini mitsuketa yo koi wa dō hajimaru no darō itsu no aida ni suki ni natteru dō yū kikkake ka nante itsu da tte oboete inai shi sukoshi zutsu hikareteku tochū chanto mite itakatta no ni miageta sakura wa itsu mo mankai da yo kizuitara haru wa itsugoro kuru no darō dekirunarashitte okitai yo nanni mo kizukanai nante mottai nai ka mo shirenai shi sō zutto matteru dake ja kinchō shisugite shimau yo mukae ni itte boku ga tsurete koyō ka oso sugiru haru  haru ichiban da	ในวันที่สายลมนั้นเงียบสงบลง ทำไมฉันอยากจะวิ่งอยู่อีกต่อไป เราต้องวิ่งไปข้างหน้ายังที่ใดสักที่ หากโลกนี้ไม่ได้หมุนรอบเวียนไปมา ภาพสะท้อนก็มีอยู่หลังกระจกเงา แล้วเหล่าเมฆบนท้องนภาหยุดนิ่งลง แต่ฉันยังคงต้องก้าวเดินต่อไป ในใจฉันไม่รู้ว่าอยากได้อะไร เธอเองนั้นไม่ได้แปรเปลี่ยนไปตลอดกาล เพียงเพราะเพื่อนร่วมชั้นด้วยกันเพียงคนเดียว ตัวฉันเองไม่ได้มีข้อเสียใดเลย แต่มันไม่ใกล้เคียงกับความเป็นจริงเลย ฉันไม่ได้พูดเลยกับใครได้บ้างเลย ฉันเพียงได้แค่คอยคิดจากที่อื่นไกล แม้เวลาจะผ่านไปนานนับปี แต่ระยะทางไม่ทำให้เราแยกห่างจากกัน ได้ยินเสียงอะไรนั่นไหม เสียงฝีก้าวแห่งความรักไง Oh yeah Oh yeah อยากรู้จังว่าฤดูใบไม้ผลิมาจากไหน แต่มันไม่มหัศจรรย์ไปเลยหรือ ผืนป่าแห้งเหี่ยวที่ปกคลุมด้วยเหล่าก้อนน้ำแข็ง แล้วก็เปลี่ยนไปแทบทันทีชั่วพริบตา ซากุระที่เรียงรายตามทางโรงเรียน ก็แตกหน่ออย่างมากมายเป็นดอกไม้ที่สวยงาม ฉันประหลาดใจกับความรู้สึกเช่นนี้ ฤดูใบไม้ผลินี้ของพวกเรา แล้วสายลมเริ่มกลับมาพัดโบกอีกครั้งหนึ่งแล้ว  เท่าที่ตัวฉันเองนั้นก็ยังจำความได้ บนระเบียงภายในกลุ่มตึกอพาร์ตเมนท์ เสื้อที่ตากไว้ก็เริ่มสั่นไหวไปมา เพราะโลกใบนี้หมุนตัวเองวนเวียนไปมา ฤดูกาลจึงได้บรรจบครบอีกครั้ง อย่างที่ฉันนั้นรู้สึกรักเธอซ้ำแล้วซ้ำอีก และทำให้ฉันเจ็บปวดอีกตั้งหลายครา ฉันจะไม่พูดความในใจ แต่เก็บไว้ในบึ้งลึกหัวใจ Oh yeah Oh yeah อยากรู้จังว่าฤดูใบไม้ผลิมาจากไหน ฉันอยากจะรู้ว่ามันเป็นไปได้เมื่อไร ฉันแทบไม่ได้สังเกตอะไรเลย มันอาจเป็นสิ่งที่น่าเสียดายอยู่ ให้รอคอยอยู่อย่างนี้ตลอดไป ฉันรู้สึกเป็นกังวลมากเกินไป ให้ฉันไปรับตัวเธอแล้วตัวฉันจะพาเธอไปด้วยกัน ใบไม้ผลิอันแสนช้านี้ บนบ่าของชุดนักเรียนนี้ ก็ยังเคยมีกลีบดอกซากุระที่ร่วงโรยคอยเกาะอยู่ ฉันสอดนิ้วมาจับมือของเธอเอาไว้อย่างอ่อนโยน อยากรู้จังว่าฤดูใบไม้ผลิมาจากไหน ในที่สุดฉันได้เห็นเสียที แล้วความรักนั้นเกิดขึ้นได้อย่างไรกัน ฉันรู้สึกแล้วว่าตกหลุมรักเธอไปซะแล้ว ฉันไม่รู้เลยว่าเป็นอย่างไร ฉันก็จดจำไม่ได้ไปทั้งหมดหรอกนะ ฉันถูกดึงดูดความสนใจออกไปทีละน้อย ฉันอยากเห็นมันอีกสักครั้งด้วยใจจริง ซากุระที่มองไปเมื่อครั้งใดก็ยังบานสะพรั่ง ถ้าฉันเข้าใจ อยากรู้จังว่าฤดูใบไม้ผลิมาเมื่อใด ฉันอยากจะรู้ว่ามันเป็นไปได้เมื่อไร ฉันแทบไม่ได้สังเกตอะไรเลย มันอาจเป็นสิ่งที่น่าเสียดายอยู่ ให้รอคอยอยู่อย่างนี้ตลอดไป ฉันรู้สึกเป็นกังวลมากเกินไป ให้ฉันไปรับตัวเธอแล้วตัวฉันจะพาเธอไปด้วยกัน ใบไม้ผลิอันแสนช้านี้ ใบไม้ผลิที่หนึ่งเลย..